Մարդիկ բանական, գիտակից էակներ են, հանդիսանում են Երկիր մոլորակի դոմինանտ տեսակը, կառուցում են քաղաքներ, արդյունաբերական հոսքագծերի վրա դնում մոլորակի մյուս բնակիչների բազմացման պրոցեսները, գիտական աշխատություններ, վեպեր, բանաստեղծություններ գրում եւ քնած մնում:
Հենց այդպես:
Բոլոր մարդիկ, այսպես թե այնպես, ուշ թե շուտ, մի օր քնած են մնում: Եւ դրա դեմ ոչինչ անել հնարավոր չէ, իսկ խիստ մատերիալիստ եւ պատշաճ ռացիոնալիստ մարդկային առանձնյակները, ովքեր բացառում են առօրյա իրականությունից բացի որեւէ բան ընդունել` նույնիսկ նրանք են ստիպված հաշվի նստում այդ "զուգահեռ իրականության"` քնի հետ: Քուն` ոչ թե երազների (թեեւ` նաեւ այդ), այլ հենց ֆիզիկական երեւույթի իմաստով; Կա մարդ, կա գիտակցություն եւ մեկ էլ վերջ` քնեց մարդը, չկա գիտակցություն: Քնած մնած, գնացքը գնաց, վերջ: Լսո՞ւմ եք, հանկարծ չքնեք:
Ի՞նչ իմանա մարդ, թե ինչ է կատարվում իր շուրջ քնած ժամանակ: Ասում են` ոչ ոք չգիտի, թե ինչ է տեղի ունենում մահից հետո, որովհետեւ մեռյալներից ոչ ոք չի վերադարձել: Իսկ ինչպե՞ս կարելի է վստահ լինել, որ քնած ժամանակ ոչինչ չի լինում: Կարելի է նկարել գիշերը: Նկարեք: Իսկ եթե որոշ ուժեր այնքան խորամանկ են, որ շրջանցում են տեսախցիկը: Կարելի է հետեւել անձամբ: Հա՞: Իսկ ո՞ւր է վստահությունը, որ անձամբ հետեւողը մի պահ աչը չի կպցնի: Ու այդպես շարունակ: Հարյուր տոկոսանոց վստահություն չկա,եւ քնելու ընթանցքը մնում է խորհրդավոր եւ ո՞վ գիտի` նաեւ վտանգավո՞ր: Մարդիկ հո հենց այնպես չեն քնած ժամանակ մահանում: Բայց սա, թերեւս, ավելորդ էր: Սարթափ ֆիլմ չենք դիտում, պարզապես մտքեր են:
Ուղղակի մի պահ կարող է վիրավորական թվալ: Ահա ես, այստեղ եմ` բանական էակ, ունեմ պլանավորած լիքը գործեր եւ քնա՞ծ եմ մնում, ախր ինչպե՞ս: Իսկ զարթուցիչը, իսկ... աաա, ես չեմ միացրել ոչ մի զարթուցիչ: Իսկ թեյն էլ սառել է վաղուց, լուսամուտից այնկողմ էլ ձյուն է եկել:
Թարսի պես հենց այն ժամանակ, երբ ես քնած էի...
0 comments :
Post a Comment